"Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ"...

Μια και πλησιάζει η γιορτή του Πολυτεχνείου, που έχουμε αναλάβει ως τάξη, και επειδή στα μαθήματα της Μουσικής θα κάνουμε πρόβες στα τραγούδια της γιορτής, ας ξεκινήσουμε με την παρουσίαση του πρώτου: "Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ". Στίχοι γεμάτοι φρεσκάδα, γεμάτοι ομορφιά, γεμάτοι εικόνες, γεμάτοι Ελλάδα.

Πρόκειται για μελοποιημένο ποίημα του κορυφαίου ποιητή της Ελλάδας, βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Οδυσσέα Ελύτη. Το ποίημα γράφτηκε το 1959 και περιλαμβάνεται στη συλλογή "Άξιον Εστί". Μελοποιήθηκε λίγα χρόνια αργότερα, το 1964, από τον Μίκη Θεοδωράκη.

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Δίσκος: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ LIVE CD2 (2002)

Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Δίσκος: "Άξιον Εστί" (1964)

Οι στίχοι του τραγουδιού

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ

και μυρσίνη εσύ δοξαστική

μη, παρακαλώ σας, μη                  (3)

λησμονάτε τη χώρα μου.

Αετόμορφα τα έχει τα ψηλά βουνά

στα ηφαίστεια κλήματα σειρά

και τα σπίτια πιο λευκά                             (3)

στου γλαυκού το γειτόνεμα.

Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό

τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό

τους παλιούς μου φίλους καλώ            (3)

με φοβέρες και μ' αίματα.