Σελίδες

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

"Ο Διγενής ψυχομαχεί"...

Ξακουστοί οι Ακρίτες και ήρωες στα μάτια του λαού της Αυτοκρατορίας. Μύθοι, θρύλοι και ιστορίες μιλούν για τα υπεράνθρωπα κατορθώματά τους. Οι άνθρωποι τους ύμνησαν και είπαν γι' αυτούς τραγούδια. Τα περισσότερα και πάλι για τον Βασίλειο Διγενή. Όπως το επόμενο ριζίτικο τραγούδι που μιλά για τις τελευταίες στιγμές της ζωής του.

Τραγούδι: "Ο Διγενής ψυχομαχεί"
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Οι στίχοι του τραγουδιού
Ο Διγενής ψυχομαχεί                                                                                        Νάχεν η γης πατήματα
κι η γη τόνε τρομάζει                                                                                         κι ο ουρανός κερκέλια
κι η πλάκα τον ανατριχιά                                                                                  να πάτουν τα πατήματα
πώς θα τόνε σκεπάσει                                                                                        να 'πιανα τα κερκέλια
γιατί από 'κειά που κείτεται                                                                              ν' ανέβαινα στον ουρανό
λόγια αντρειωμένου λέει:                                                                                  να διπλωθώ να κάτσω
                                                                                                                                 να δώσω σείσμα τ' ουρανού.