Ο "ύμνος" των ανθρώπων που έχουν συνηθίσει να ζουν μέσα στη ρύπανση και στη μόλυνση και δεν κάνουν τίποτα γι' αυτό...
Από τον Χάρρυ Κλυνν, ένα χιουμοριστικό τραγούδι, το οποίο όμως μιλάει με κυνικό τρόπο για το τεράστιο πρόβλημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος, αλλά και για τη δική μας ευθύνη στη μη επίλυσή του...
Οι στίχοι του τραγουδιού
Αχ, πώς μ' αρέσει να ρουφάω καυσαέριο
κι εξάτμιση παλιού λεωφορείου.
Να μου γεμίζουν τα πλεμόνια φωταέριο
καπνιά και διοξείδιο του Θείου.
Δώστε μου μόλυνση και πάρτε την ψυχή μου
ραδιενέργεια ποτίστε το κορμί μου.
Κόψτε τα δέντρα που μου κρύβουν τα ντουβάρια
φτιάξτε χαβούζες, τζιμινιέρες και νταμάρια.
ραδιενέργεια ποτίστε το κορμί μου.
Κόψτε τα δέντρα που μου κρύβουν τα ντουβάρια
φτιάξτε χαβούζες, τζιμινιέρες και νταμάρια.
Αχ, πώς πεθαίνω για κολύμπι στα βρωμόνερα
να πέφτω στο μαζούτ για μακροβούτια.
Πάνω στις πίσσες ξαπλωτός να κάνω όνειρα
μετρώντας τ' αδειανά κονσερβοκούτια.
Δώστε μου μόλυνση και πάρτε την ψυχή μου
.............................
Πώς με τρελαίνει να γυρίζω με ηλίαση
μες στην πυρακτωμένη Λεωφόρο.
Τα κομπρεσσέρ να μ' ανεβάζουνε την πίεση
και νά ’χω γιώτα-χι βυτιοφόρο.
μες στην πυρακτωμένη Λεωφόρο.
Τα κομπρεσσέρ να μ' ανεβάζουνε την πίεση
και νά ’χω γιώτα-χι βυτιοφόρο.
Δώστε μου μόλυνση και πάρτε την ψυχή μου
...........................