Μάθαμε ότι ο ήχος διαδίδεται μέσα από παλμικά (ηχητικά) κύματα. Όμως αυτό δεν διαρκεί για πάντα, ούτε γίνεται με τον ίδιο τρόπο παντού.
Όσο πιο κοντά σε μια ηχητική πηγή βρισκόμαστε, τόσο δυνατότερος είναι και ο ήχος. Όσο απομακρυνόμαστε, θα ακούμε τον ήχο όλο και λιγότερο. Εάν απομακρυνθούμε πολύ, θα φτάσει κάποια στιγμή που δεν θα ακούμε τον ήχο, επειδή τα ηχητικά κύματα θα σβήνουν πριν φτάσουν στα αυτιά μας.
Επίσης, για να ακουστεί ένας ήχος, θα πρέπει μεταξύ της ηχητικής πηγής και του δέκτη των ηχητικών κυμάτων (π.χ. του αυτιού μας) να υπάρχει κάποια ύλη (στερεό, υγρό ή αέριο). Ο ήχος δε διαδίδεται στο κενό.
Άρα, οι αστροναύτες στο διάστημα δεν μπορούν να ακούσουν εξωτερικούς ήχους, διότι εκεί δεν υπάρχει κανενός είδους ύλη παρά το απόλυτο κενό. Έτσι στο διάστημα επικρατεί απόλυτη ησυχία (για τα ανθρώπινα αυτιά, τουλάχιστον) και οι αστροναύτες ακούνε μόνο τους χτύπους της καρδιάς τους (έντονα, μια και ο ήχος διαδίδεται μέσα από το σώμα τους).
Ας δούμε όμως πώς διαδίδονται τα ηχητικά κύματα στα υγρά (αριστερή εικόνα) και στα αέρια (δεξιά εικόνα)
(κλικ στις εικόνες για να ανοίξουν οι εφαρμογές)
Αναδημοσίευση από τα φιλικά Blog:
.JPG)
