Ο ήλιος έδυε πάνω από το κάστρο των Κομνηνών και ο Νικηφόρος Α' Άγγελος Κομνηνός έδινε τις τελευταίες οδηγίες στη φρουρά, πριν αποσυρθεί στα διαμερίσματά του, κατάκοπος και προβληματισμένος. Για μια στιγμή λοξοκοίταξε προς το μαγευτικό θέαμα που απλώνονταν μπροστά του. Το βλέμμα του παγιδεύτηκε στον χρυσοκόκκινο δίσκο του ήλιου, που είχε αρχίσει ήδη την κατάβασή του προς την πλευρά των δυτικών τειχών, πορευόμενος σε έναν αέναο κύκλο γέννησης και θανάτου. Θάνατος! Στη σκέψη αυτή ανατρίχιασε, αναλογιζόμενος την απαίτηση των Σικελών Καθολικών. Ο Κάρολος Ανδεγαυός, ο Φράγκος βασιλιάς της Σικελίας, του είχε διαμηνύσει πως το νησί αυτό ήταν μέσα στα σχέδιά του και καλά θα έκανε να αποσυρθεί ο ίδιος όσο είχε καιρό. Αυτό το έβρισκε δύσκολο ο Κομνηνός, γιατί από την πρώτη μέρα που είχε πατήσει το πόδι του στην καταπράσινη Κέρκυρα, είχε μαγευτεί από τις απίστευτες ομορφιές της και τα καθάρια νερά της. Απογοητευμένος με τις εξελίξεις, έριξε μια θλιμμένη ματιά στο πανέμορφο τοπίο που τον περιέβαλλε και με έναν αναστεναγμό, χαμήλωσε το βλέμμα προσπαθώντας να μη σκέφτεται πως αυτή ίσως ήταν η τελευταία φορά που το ηλιοβασίλεμα συντρόφευε τις βόλτες του επάνω στα τείχη του κάστρου του.
Ο ήλιος κρύφτηκε τελικά και το Αγγελόκαστρο βυθίστηκε στο σκοτάδι...
Πρόκειται για ένα από τα τρία κάστρα που σώζονται στην κερκυραϊκή ύπαιθρο (τα άλλα δύο είναι της Κασσιώπης στο βορρά και του Γαρδικίου στο νότο) και κτίστηκε το 12ο ή 13ο αι., πιθανότατα από τον πρώτο Δεσπότη της Ηπείρου, Μιχαήλ Άγγελο Κομνηνό (η Κέρκυρα αποτέλεσε μέρος του Δεσποτάτου της Ηπείρου, καθώς προσαρτήθηκε το 1214).
Η διαδοχή των αδερφών του Μιχαήλ, Θεόδωρου και Εμμανουήλ (1214-1236), καθώς και του γιου του αργότερα, Μιχαήλ Β' (1236-1271), έφεραν περισσότερο στρατό στο νησί, που μαζί με το Δυρράχιο, αποτελούσαν τα πολυτιμότερα αποκτήματα των Κομνηνών. Τα τείχη ενισχύθηκαν, καταλύμματα περισσότερα φτιάχτηκαν και οργανώθηκε καλύτερα η άμυνα του Αγγελόκαστρου. Ο κίνδυνος για τους Κομνηνούς εστιάζονταν περισσότερο στη δυτική ακτή της Κέρκυρας, παρά οπουδήποτε αλλού, κι αυτό γιατί ήταν το μόνο μέρος που οι Βενετοί μπορούσαν να προσεγγίσουν. Έτσι, το Αγγελόκαστρο απέκτησε ξεχωριστή αίγλη σαν προπύργιο των Κομνηνών στον επεκτατισμό της Δυτικής Αυτοκρατορίας.
πηγές:
www.corfuweb.gr
www.corfuhistory.eu
.JPG)
